Moda na zarost jest cykliczna, w jednych latach broda i wąsy były uważane za standard piękna, w innych sugerowały ludziom oznakę barbarzyństwa. To samo dotyczy ostatniego stulecia, które stało się punktem zwrotnym w wielu aspektach, w tym w modzie. Z tego artykułu dowiesz się, jak wyglądały najmodniejsze strzyżenia brody i wąsów od początku do końca XX wieku. Zasadniczo moda zachodnia zostanie tutaj wymieniona jako punkt odniesienia, za którym podąża większość krajów na świecie.
1900 – kręcone wąsy
Pod koniec XIX wieku nauka rozwijała się w takim tempie, że mało kto nadążał za nowymi trendami. Zaczęto myśleć o higienie nie tylko jako trosce o wygląd, ale także o zapobieganiu chorobom. W tym czasie zaczęto promować pomysł, że zarost może być atrakcyjny dla bakterii i wirusów. Z powodu tej myśli, która była poniekąd prawdziwa, mężczyźni zaczęli golić brody jeszcze w XIX wieku.
Aż do początku XX wieku tylko niewielki procent mężczyzn na Zachodzie nosił brodę, ponieważ uważano ją za brudną. Jednak mężczyźni chcieli być inni, a potem znaleźli wyjście – nosić wąsy. To prawda, że wąsy były skręcone, ale nie tyle dla stylu, ile dla zmniejszenia kontaktu włosów ze skórą twarzy. Wszystkie te same powody, by walczyć z infekcjami.
1910 – od bujnych wąsów do gładko ogolonej twarzy
Lata 1910 stały się jedną z najwspanialszych dekad w historii ludzkości, w tym w modzie. Na początku drugiej dekady XX wieku trwała moda na podkręcone wąsy, które później stały się topowym trendem. Jednak teraz modę dyktowały nie tylko pierwsze osoby państw czy znane osobistości, ale także firmy.
Na Zachodzie stworzono maszynki do golenia, które ułatwiały golenie twarzy i znacznie ograniczały kontuzje. Gillette był szczególnie znany ze swojej kampanii reklamowej promującej maszynki do golenia. Marketerzy umieścili w nim ideę golenia twarzy jako proces cywilizacyjny. To znaczy, jeśli się nie golisz – jesteś neandertalczykiem, tylko w łagodniejszej formie.
Kiedy wybuchła I wojna światowa, miliony mężczyzn zostały zmuszone do noszenia masek przeciwgazowych, a robienie tego z brodami i wąsami było niewygodne. Żołnierze byli więc zmuszani do golenia twarzy na gładko, co szybko stało się modne. Po zakończeniu I wojny światowej bujne wąsy wróciły do mody.
Lata 20 – ogolona twarzy hollywoodzkich gwiazd
Trzecia dekada XX wieku charakteryzowała się niemal jednoznacznym podejściem do zarostu jako czegoś brudnego, dotyczy to również wąsów.
Cóż, dostępność golenia wraz ze spadkiem urazów przyczyniła się do łysienia milionów mężczyzn na całym świecie. Teraz nie musiałeś iść do fryzjera, wystarczyło iść do łazienki i po kilku minutach byłeś innym człowiekiem.
Ponadto rodzące się Hollywood wpłynęło na styl męski w latach 20. Wtedy filmy były jeszcze nieme, a żeby widz mógł zrozumieć wszystkie emocje bohaterów, musiały one mieć określone cechy. Dobrzy faceci byli zawsze gładko ogoleni lub mieli tak zadbane wąsy, jak to tylko możliwe. Złoczyńcy byli nieogoleni, często nosili brodę.
Lata 30 – krótkie wąsy aktorów i dyktatorów
Moda na golenie wąsów i brody trwała, ale teraz mężczyźni zaczęli eksperymentować, zwłaszcza naśladując swoich ulubionych aktorów i reżyserów.
Już na początku lat 30. popularne stały się krótkie wąsy, które rzadko wychodziły poza nos. Stał się szczególnie popularny po pojawieniu się Charliego Chaplina i innych hollywoodzkich aktorów w kinie. Przez pewien czas monarchowie Europy chodzili również z krótkimi wąsami, co wpłynęło na popularność takiego wąsa wśród zwykłych obywateli. Ta moda dotarła do ZSRR. Na przykład marszałek Klim Woroszyłow nosił krótkie wąsy.
Ponadto słynne wąsy Adolfa Hitlera wpłynęły również na modę, oczywiście zanim odkrył swoje ambicje podboju i nie rozpoczął najbardziej niszczycielskiej wojny w historii. Nie tylko Niemcy, ale także ludy, które z nimi sympatyzowały, przyjęły tę modę i w każdym mieście można było spotkać tysiące ludzi o podobnym stylu.
Lata 40 – cienki wąsik
Po przeżyciu trudów II wojny światowej mężczyźni zapragnęli czegoś dalekiego od brutalności, bardziej eleganckiego stylu. Tak więc stopniowo, zwłaszcza zgodnie z hollywoodzkimi trendami, cienkie wąsy, zwane również wąsami ołówkowymi, stawały się coraz bardziej popularne.
Te wąsy stały się szczególnie popularne na Zachodzie po pojawieniu się na ekranach aktora Clarka Gable’a. Jego słynny styl z cienkim wąsem stał się tak wpływowy, że miliony mężczyzn na całym świecie po filmie Przeminęło z wiatrem zaczęło go naśladować.
Mężczyznom z cienkimi wąsami przypisywano elegancję, wysokie maniery, charyzmę i inne cechy, które kobiety zawsze lubią. Gdybyś więc przechadzała się ulicami Stanów Zjednoczonych lub powojennej Europy, zobaczyłabyś dziesiątki facetów z cienką kreską nad ustami.
Lata 50 – broda
Lata 50. to okres rozkwitu jazzu i wielu śpiewakom zaczęło zapuszczać brody. Jednocześnie policzki pozostały gładko ogolone. Uważa się, że taka moda powstała w Stanach Zjednoczonych z powodów bardzo utylitarnych. Broda pomogła zakryć usta muzyków, aby opuchnięte twarze w wysokiej nucie nie wyglądały śmiesznie. To jednak bardziej zabawna, fikcyjna historia. W rzeczywistości mężczyźni w tamtych czasach po prostu chcieli czegoś niezwykłego po ograniczeniach z przeszłości.
Lata 60 – gęsta broda i wąsy
Lata 60. to era stylu hippisowskiego i innych rodzajów kontrkultury. W krajach zachodnich milionom mężczyzn, protestujących przeciwko nowej wojnie światowej na horyzoncie między Stanami Zjednoczonymi a ZSRR z wymianą masowych ataków nuklearnych, zaczęły zapuszczać się gęste brody. Ale jednocześnie nadal pozostawali wierni ówczesnemu stylowi.
Ten styl przeciwstawiał się masowo ogolonym twarzom, które były preferowane przez znacznie większą liczbę mężczyzn. Ten moment można nazwać warunkową granicą, kiedy mężczyźni przestali podążać za modą zarostu i zaczęli bardziej wyrażać siebie, choć w ramach przyjętych stylów.
Można powiedzieć, że ogolone twarze weszły do mainstreamu, a gęste brody – symbol protestu przeciwko masowej kulturze.
Lata 70 – wąsy i pejsy
Jeśli w latach 60. kontrkultura na Zachodzie dopiero się zaczynała, to w latach 70. miała miejsce na dużą skalę. Wielu mężczyznom, którzy wcześniej golili się bez problemów, zaczęły zapuszczać się duże wąsy. Na tak wyrazisty wybór wyglądu nie mieli już wpływu hollywoodzcy aktorzy, ale prezenterzy telewizyjni, bojownicy i inne gwiazdy ekranu. Mniej więcej w tym czasie styl wąsów w kształcie podkowy został przyjęty przez szybko rosnącą społeczność motocyklistów.
Styl ten był wyraźnie kojarzony z męskością, przynajmniej do połowy lat 70. Ale wraz z nową rundą rewolucji seksualnej ludzie o otwarcie nietradycyjnej orientacji zaczęli pojawiać się coraz częściej. A przy pomocy wąsów w kształcie podkowy wydawały się identyfikować w społeczeństwie. W związku z tym pod koniec lat 70. moda się zmieniła i pojawiły się grzywki, które uzupełniają wąsy i czynią mężczyzn bardziej kobiecymi, a także odróżniają większość od gejowskiej mniejszości.
Lata 80 – schludny wąsik i ogolona twarz
Ta dekada charakteryzowała się szybkim rozwojem dużych firm i kultury korporacyjnej. W rezultacie wielu mężczyzn, którzy nosili grube wąsy, zaczęło masowo golić swoją dumę, aby dopasować się do standardów korporacyjnych.
Jednak kontrkultura nie zniknęła i wciąż wielu ludzi eksperymentowało z wąsami. Jednocześnie włosy na policzkach pozostawało tematem tabu.
Pod koniec lat 80. moda na wąsy wróciła dzięki Hollywood. Jednak teraz miał być to schludny wąs, który sięgał czubka ust.
Lata 90 – lekko nieogolona twarz
Ostatnia dekada XX wieku kontynuowała podział na główny nurt i kontrkulturę. Jednak obecnie podział ten stał się mniej widoczny. Wąsy zniknęły w tle i pozostały tylko w szeregach oddanych wyznawców. Większość mężczyzn wolała gładko ogoloną twarz.
Na początku lat 90. scena muzyczna zaczęła masowo zapełniać się przedstawicielami kontrkultury. Gwiazdy preferowały casualowy look, który obejmował między innymi nieogolone twarze z wyraźnymi konturami brody.
Stąd, choć może to zabrzmieć dziwnie, nieco zaniedbana twarz trafiła do filmów, a stamtąd na twarze milionów ludzi na całym świecie.
Jeśli podobał Ci się ten artykuł, nie zapomnij podzielić się nim ze znajomymi!